Depotschatje 2: De petten van Willem Jooren

 Het Vughts Museum wil een zo goed mogelijk beeld geven van de geschiedenis en cultuur van Cromvoirt, Helvoirt en Vught en maakt daarvoor gebruik van de vele voorwerpen en kunstwerken uit het depot. Elke maand belichten de vrijwilligers van de werkgroep collectiebeheer en registratie een depotschatje.

In de museumcollectie bevinden zich twee petten van Willem Jooren, die tientallen jaren stationsbeambte in Vught was. Station Vught was bij aanvang van de oorlog van weinig betekenis. Er stopten zelfs geen passagierstreinen meer, enkel goederentreinen. Dat veranderde in juni 1940: het station ging toen weer open voor reizigers. Door oorlogsomstandigheden waren steeds meer mensen aangewezen op de trein en later kwamen door de aanwezigheid van het Kamp Vught en de gijzelaarskampen vele duizenden Joden, andere gevangenen en gijzelaars per trein op station Vught aan en vertrokken zij vandaar ook weer naar een ander kamp.

Willem Jooren werkte alle oorlogsjaren op het station en heeft veel ellende en leed moeten aanzien. Hulp verlenen aan gevangenen was levensgevaarlijk voor hem en zijn gezin, maar als het enigszins kon, deed hij het toch. Hij informeerde familieleden over het transport, gaf mensen te eten en sloot wagondeuren niet goed af, waardoor optransportgestelden wisten ontsnappen. Gelukkig werd hij niet door de Duitsers gesnapt. Jooren bleef na de oorlog werkzaam op het station van Vught. In 1956 ging hij na drieëndertig dienstjaren met pensioen.

Voor zijn verzetswerk ontving hij in 1957 de eremedaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau. Twee jaar na zijn overlijden in 1982 werd hem postuum het verzetsherdenkingskruis toegekend. En in 1992 is op het Isabellaveld in Vught een straat naar Willem Jooren vernoemd. Ook vijf andere verzetshelden kregen daar een straatnaam: Harry Holla, Jo van de Meerendonk, Eelkje Timmenga, David Koker en Hetty Voûte.

Terug naar de zwart-rode en zwarte petten van Willem Jooren. Beide zijn voorzien van een verguld embleem van een gevleugeld treinwiel; dat is het oude internationale symbool van de spoorwegen. De twee vleugels zijn de vleugels van Mercurius, de Romeinse god van de handel en de reiziger. Op de zwarte pet is bovendien een embleem van drie geknoopte bliksemschichten bevestigd, die symbool staan voor de snelheid van de spoorwegen. Op de zijkant zit een vergulde knoop met de afbeelding van een stoomlocomotief.