Even voorstellen 24: Kees van Tillaart

Kees van Tillaart (1915 -1940)

Goedemorgen, mijn naam is Kees van Tillaart en ik word in 1915 in Sint-Michielsgestel geboren. Vader is landbouwer Lambertus van Tillaart, moeder is Anna Maria van der Staak en mijn oudere zus heet Rika. Wij wonen in Halder, maar verhuizen als ik vijftien ben naar een woning op Bleijendijk in Vught. Als huisschilder ben ik aangesloten bij de R.K. Werkliedenvereeniging St. Joseph. Zo werk ik mee aan het schilderen van villa Leeuwenstein, die verbouwd wordt tot raadhuis.

In 1937 trouw ik met de Vlijmense Wilhelmina van der Lee. Zij is dienstbode bij verschillende gezinnen op bijvoorbeeld de Boxtelseweg geweest, niet zo ver van waar ik woon. Wij wonen eerst twee jaar op Hoogstraat 40 en daarna op Fortstraat 6 , en krijgen drie dochters, van wie de jongste na mijn vroege dood wordt geboren. Want als vanaf augustus 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland toeneemt, word ik als dienstplichtig soldaat ingedeeld bij de Wielrijders van de Koninklijke Landmacht.

 Verdediging Vesting Holland

Mijn eenheid is vanwege de verdediging van de Vesting Holland gelegerd in en rond Dordrecht. Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de grondtroepen uit om met valschermjagers strategische doelen verderop in Holland in te nemen, om Nederland zo tot een snelle overgave te dwingen. Duitse parachutisten landen ook bij Hendrik-Ido-Ambacht en bezetten daar de nabijgelegen bruggen bij Alblasserdam en Dordrecht. In de vroege ochtend van 11 mei word ik met twaalf soldaten van de compagnie in ATOS-boten ten zuiden van de brug bij Alblasserdam over de Noord gezet, om de Duitsers daar te ontzetten. Het overzetten van de boten wordt door Paul Herman Sluiter gadegeslagen, die tijdens zijn jeugd ook in Vught heeft gewoond. Hij wordt op dat moment dodelijk geraakt. Als mijn groep zich ondertussen weer terugtrekt, word ik ongemerkt zwaargewond achtergelaten. En dat wordt pas later opgemerkt. Duitse soldaten brengen mij naar de provisorische verbandplaats in Hendrik-Ido-Ambacht, waar ik op 15 mei 1940 aan mijn verwondingen overlijd.

Slechts 24 jaar

 Ik ben slechts 24 jaar geworden en begraven op de gemeentelijke begraafplaats Waalhof in Hendrik-Ido-Ambacht. In Vught staat mijn naam op de herinneringsplaquette voor de gevallenen van Vught in de Lambertustoren.

Herinneringsplaquette Lambertustoren Vught

Bronnen: Oorlogsgravenstichting en BHIC.