Even voorstellen 16: Paul H. Sluiter

Regiment Wielrijders Fort Isabella

Hallo, ik ben Paul Sluiter, geboren in 1910 te Arnhem. In datzelfde jaar krijgt mijn vader, Carel Herman Sluiter, een betrekking als docent wis- en natuurkunde aan de HBS en aan het gymnasium in ’s-Hertogenbosch, waardoor wij naar de Taalstraat in Vught verhuizen. Mijn moeder is Marianne Thérèse Valeton, een van de eerste vrouwen in Nederland die promoveert in de geneeskunde. Net als mijn zussen en broer ga ik naar het gymnasium in ’s-Hertogenbosch en ik schaak graag bij de ’s-Hertogenbossche Schaakvereeniging. Na mijn eindexamens studeer ik wis- en natuurkunde aan de UvA, maar verruil deze studie voor verzekeringswiskunde aan de VU, omdat ik bij de Hollandsche Sociëteit van Levensverzekering een baan krijg.

Helaas maak ik mijn studie niet af, want ik word vanwege de Duitse dreiging in 1939 gemobiliseerd. Op de foto ziet u dat ik beëdigd word en ik dien als reserve eerste luitenant der infanterie van het eerste regiment Wielrijders.

 Tweede Wereldoorlog

 Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen en proberen wij de inval tegen te houden. Bij Alblasserdam concentreren de gevechten zich rondom de brug over de Noord bij Kinderdijk. Ik ben met mijn compagnie opgesteld rond de plas Lammetjeswiel. Bij een oversteekpoging met Atos-boten naar de Oude Bospolder neem ik de situatie waar, als er om kwart voor zeven ’s morgens met mitrailleurvuur geschoten wordt. Op 11 mei 1940, mijn dertigste verjaardag, word ik gedood.

Direct na mijn overlijden word ik in Ablasserdam begraven en kort daarna herbegraven op de Algemene Begraafplaats in Vught. De begrafenis wordt geleid door ‘de rode dominee’ Van Wijhe.

Wielrijdersmonument Fort Isabella

Mijn naam staat op het Wielrijdersmonument op Fort Isabella en op de herdenkingsplaquette van de VU, waarop ook de Vughtse verzetsstrijder Vic Swane wordt herdacht.

Mijn zus Taja, die dol op mij is en geboren in Vught, neemt met haar man Jacques deel aan de verzetsgroep van De Werkplaats, de school van Kees Boeke. Zo laten zij Joodse kinderen in huis onderduiken. Taja wordt opgepakt en in Kamp Vught geïnterneerd, maar door de bevrijding wordt deportatie naar Auschwitz gelukkig net op tijd voorkomen.

U kunt meer over mij lezen in het Vughts Museum.

Beeldbron: familiearchief